Een nieuw avontuur wacht ons in 2016! Samen met Simon en Marja Westerveld gaan we weer een hopelijk prachtige reis maken. De keuze voor Afrika was snel gemaakt. Onze eerste grote reis hebben wij in 2007 gemaakt naar Zuid-Afrika, Lesotho en Swaziland. Nadat Simon en Marja ons in kleurrijke verhalen hadden verteld over dit prachtige land stelden wij toen ons plan voor een reis naar Tanzania bij. En daar hebben we geen spijt van gehad. Afrika heeft ons hart gestolen. We hadden de smaak te pakken en er volgden reizen naar Sumatra, Java en Bali, naar Thailand (met Simon en Marja) en naar Costa Rica. We hadden alle vier de wens een om na Thailand weer samen een reis te maken. We kunnen nu een meer avontuurlijke reis ondernemen, zodat wij als ' oldies' een beetje op elkaar kunnen terugvallen als dat nodig mocht zijn.

Alle vier kozen we al snel weer voor Afrika en na een inspirerende ontmoeting met ene Bert op de vakantiebeurs hebben we een reis samengesteld, die nogal van de bekende highlights afwijkt. Serengeti, Ngorogoro zullen wij niet zien. Omdat het daar inmiddels een drukte van jewelste is en er veel verkeer is met gamedrives is hebben we gekozen voor het Zuid-Oosten, met o.a. tented camps in Selous. Er zijn daar nog nauwelijks toeristen en auto's maar het barst er van prachtige en unieke dieren.

Voor en na de safari's verblijven we op verschillende plaatsen op het kruideneiland Zanzibar. Vanuit Zanzibar reizen we met een dhow (piepklein zeilbootje) over de oceaan naar het vasteland. Het leek bij het samenstellen van de reis prachtig, maar nu de datum dichterbij komt krijg ik wel een beetje de bibbers... De terugreis naar Zanzibar gaat daarentegen ' veilig' en ' comfortabel' in een Cessna vanaf de lokale ' airstrip'.

En hopelijk... kunnen wij na onze tussenstop in Nairobi vanuit de tweemotorige Embraer nog een glimp van de Kilimanjaro opvangen. Ik ben zo blij dat ik definitief met die idiote vliegangst heb kunnen afrekenen. Het is te gemakkelijk om in je angst mee te gaan. Dank zij lieve stewardessen is het gelukt! Maar vooral omdat Fred het elke keer weer voor elkaar kreeg om mij als eerste te laten instappen (samen met de oudjes en invaliden) en bij de martelgang in het gangpad elke keer dichtbij was als mijn beenspieren mij in de steek lieten.

Het nieuwe jaar is gestart. Het aftellen is begonnen!