Zaterdag 27 februari, Zanzibar, Reef

Hakuna matata!

Lekker op tijd opgestaan, vijf uur heerlijk geslapen. Omdat ik zo vroeg al in bed lag voelt het echt aan als uitslapen. Geen hoofdpijn meer en gauw de spullen bij elkaar gegraaid voor de dolfijnentocht.

Het is ruim een half uur met de taxi. We komen aan als het nog donker is en er liggen in de stilte allemaal piepkleine vissersbootjes in het water. Er zijn veel mannen aan het vissen. Ik heb een paar prachtige foto’s kunnen maken met een geimproviseerd statief.

Als we de flippers en maskers hebben uitgezocht lopen we naar het bootje. Er kwam een grote groep luidruchtige Russen aan (het lijkt wel of je die overal op de wereld tegenkomt). Gelukkig gaan we lekker met zijn vieren. Inmiddels zijn er veel meer mannen op het strandje. Als we naar de boot lopen zien we dat er vis verhhandeld wordt. De gids wacht op ons, maar sorry hoor, deze fotomomenten kon ik niet laten gaan. Heel snel een paar plaatjes geschoten van de handel op het strand. We zien een grote merlijn liggen, hele grote roggen, geen manta’s hoop ik (sorry Roos, het hoort er echt gewoon bij meisje!) en allerlei vissen die aan de bek worden gedragen.

Na een kwartiertje op zee zijn we klaar voor de eerste duik. Flippers aan, masker op. Nog een beetje onwennig en wat een gedoe met dat lange haar, dat toch in een strakke staart zit. We springen op commando in het heerlijk warme water. Meteen met het masker onderwater en ja hoor, onder ons door zien we drie dolfijnen zwemmen. Het water is intens blauw en kraakhelder.

Gauw weer terug naar het bootje. Flippers uit, trappetje op en dan proberen om het lijf weer terug in het bootje te heisen… ik heb wel een handje erbij nodig.

Het bootje spurt weg en de gids speurt naar de groep. Ondertussen doen we de flippers weer aan en zodra hij ze ziet springen we er gelijk weer in. Ze zwemmen weer onder ons. Terug naar de boot, flippers uit, trappetje op, flippers aan, pffff het is wel wat anders dan een gewone snorkeltocht.

Na een paar keer duiken zien we een nieuwe groep dolfijnen. Als ik in het water ben gesprongen probeer ik ze te tellen, maar het zijn er gewoon te veel. Wauw, wauw, wauw!!!! Grote dolfijnen rollen zich op de bodem (zo’n 5 meter onder ons) om en ze lijken zo op de rug zwemmend naar ons te lachen. Een aantal kleintjes zwemmen goed beschermd onder moeders, die ze soms hun flippers lijken te strelen en te koesteren.

Het was een intensieve tocht, maar wat zijn we blij dat we dit hebben mogen meemaken.

We rijden rustig weer terug in de taxi en het straatbeeld is weer tot leven gekomen. Lekker ontbijtje en eindelijk koffie! Een paar uurtjes relaxen en wat scharrelen in het water. Het is eb, je moet bijna een kilometer lopen tot het diepe water en het is zo heerlijk om met de blote voetjes in het spierwitte zand te lopen. Samen met Marja zijn we net 2 kleine meisjes die zich verwonderen over alle kleine beestjes in holletjes. Het strandemmertje voor de schelpen ontbreekt alleen. Ach, wat een leven. Hakuna matata!