Asante sana

Het was een prachtige avond, zo eentje met een gouden randje. Eerst zonsondergang op de savanne. Jiri, de beheerder bracht ons erheen in een busje. Toen we aankwamen was de foto die bovenaan dit weblog staat gewoon werkelijkheid. Safaristoeltjes richting zonsondergang. Er waren hapjes en drankjes voor ons gemaakt en we kregen allerlei uitleg. Het was genieten. We zagen Masai langskomen met hun kudde: 2 jongens en 2 meisjes van verschillende leeftijden. Ik probeerde ze te fotograferen en ze zwaaiden naar me. Schoorvoetend kwamen ze telkens een stapje dichterbij want ze waren erg nieuwsgierig naar de foto’s. Ik vroeg ze in handen-en-voetentaal naar hun namen en daar moesten ze erg om grinniken. Ze kwamen met zijn viertjes om mij heen staan om de foto’s te bekijken. Kennelijk hadden zij zichzelf nog nooit gezien op een foto of in een spiegel. Ik genoot intens van dit moment in het gouden avondlicht.

Voor het avondeten was de tafel op het strand gedekt. Wij zijn de enige gasten, dus we hadden alles voor onszelf. Oh, zooooo heerlijk.! Rond de tafel waren gaten uitgegraven in het zand waarin kaarsjes met bloemetjes waren gezet. En overal waren olielampen voor ons aangestoken. Na een hele warme nacht in de buitenlucht op het dakterras werden we wakker met uitzicht op de zonsopkomst.

De bediening had voor ons weer allerlei lekkers klaargemaakt. Zo jammer dat we alweer moesten vertrekken! Ook al was het maar 1 nacht, deze plek zullen wij nooit vergeten. Jiri en Michelle hadden ons graag nog langer verwend en we kregen voor onderweg ook weer allerlei lekkers mee.

Asante sana Jiri en Michelle!

Heel hartelijk bedankt.