Jambo!

Vrijdagavond 26 februari 2016.

Jambo!

Het is lokale tijd 21.10 en ik lig inmiddels in mijn bed. Simon, Marja en Fred zijn nog even lekker aan het kletsen buiten, maar ik ben helemaal uitgeput en heb een flinke hoofdpijn. Ik denk dat ik even moet wennen aan het klimaat. Het is vandaag 35 graden, met een gevoelstemperatuur van 42 graden. Bloedje heet dus, maar in de schaduw is het heerlijk. Er staat flinke wind en dat maakt het heerlijk buiten.

Gisteravond zijn we om kwart voor vijf naar de bushalte gewandeld en een halte verder stapten onze reisgenoten in dezelfde bus. Een bizar vertrek want de moeder van Marja was zaterdagavond overleden en gisteren (woensdag) begraven. Op Schiphol was het natuurlijk weer een gedoe omdat te pas en te onpas paspoort en boarding tickets moet worden gecontroleerd. Rits open van de rugzak, rits dicht. En ja hoor, rits weer open…

Vanmorgen zijn we om half zes (half vier in NL) geland in Nairobi en de overstap van 1 uur en 5 minuten ging prima. Ik zag er van te voren een beetje tegenop, want het kan soms zo een gedoe zijn op luchthavens met al die veiligheidscontroles. Zelfs mijn cameratas moest helemaal uitgepakt worden. Alle objectieven moesten in de plastic bakjes op de band. En ik vertrouw natuurlijk helemaal niemand, dus goed opletten waar de plastic bakjes bleven, die waren al aan het eind van de band, terwijl ik aan het begin nog de bergschoenen uit moest doen en in de plastic bakken leggen. In die bakjes ligt dus behalve de fotoapparatuur ook de portemonnees, huissleutels, laptop, ipads, telefoons, reisdocumenten Echt alles moest op deze luchthaven uit de tassen gehaald worden. Voor je het weet ben je je spullen kwijt! En ja hoor, eenmaal bij de gate begon hetzelfde feest weer opnieuw. Weer alles eruit in bakjes en weer de schoenen uit.

We vlogen met een heel klein toestel in anderhalf uur door. Onderweg werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht op de Kilimanjaro, oftewel Mount Kili zoals de gezagvoerder hem noemde. We vlogen er echt vlak langs. Vanuit de lucht zou je niet zeggen dat deze oude vulkaan bijna 6000 meter hoog is.

Als eerste viel op dat in dit land een ander werktempo wordt gehanteerd. Waar wij in NL ons vaak druk maken en in flink tempo doorwerken, is dat hier allemaal wat anders. Voor elk klusje is ook een apart mannetje. In Zanzibar wordt als allereerste iedereen gecontroleerd op de vaccinaties. Zonder inenting voor gele koorts kom je er niet meer in.

We zoude opgehaald worden voor onze eerste overnachtingen aan de oostkant van het eiland. Dat liep allemaal een beetje moeizaam. Er bemoeiden zich een aantal mannetjes mee en geen van alle snapten iets van de bedoeling. Volgens mij konden ze gewoon maar heel beperkt lezen. Maar uiteindelijk is het gelukt.

We hebben genoten van de autorit. Onderweg zie je veel van de cultuur en het straatbeeld was absoluut een belevenis. Vrachtwagentjes die torenhoog zijn opgeladen. Veel fietsers met immense vracht. Takkenbossen van meer dan een meter op het hoofd. Geen scooters, zoals in Azie. Buffels midden op de weg en iedereen rijdt er netjes omheen. De weg was soms niet meer te zien door de voorruit door het stof van de onverharde weg. Verderop in het binnenland zagen we waterputten en mensen die water gingen oppompen om vervolgens kilometers ermee te lopen. Bedenk wel, het is bloedheet midden op dag.

En nu zij we dus aangekomen voor drie nachten in Reef Beach Resort. Een prachtig resort, met overal hele mooie schaduwplekjes. Een open loungeroom met hangmatten en heerlijke zitjes, gebouwd in het water en met een brug verbonden met de rest van het resort. We hebben daar aan het eind van de dag genoten van de zonsondergang. Vanmiddag hebben we niet veel gedaan; alleen wat bijgeslapen en gezwommen. Het zwemwater is heerlijk warm en de oceaan is zelfs nog warmer. Het is alsof je een warm ligbad inloopt, zo warm is de oceaan. Goddelijk!!

Het fijne van vakantie is dat je kunt uitslapen…… De wekker is gezet om 04.50 uur. (Dat is bij jullie 02.50 uur). Om half zes hebben we een taxi geboekt die ons brengt naar een plek in de oceaan waar dolfijnen vrij zwemmen en waar je mag snorkelen tussen de dolfijnen.

Tot morgen!

Welkom op ons Reislog over Zanzibar en Tanzania!!

Hallo en welkom op ons reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar we zijn geweest! Meer informatie over de reis vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor de mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zien je graag terug op dit reislog. Wij vinden het erg fijna als je af en toe eens een berichtje achterlaat!

Leuk dat je meereist!

Groetjes,

Jolanda en Fred

Het nieuwe jaar is gestart, het aftellen is begonnen!

Een nieuw avontuur wacht ons in 2016! Samen met Simon en Marja Westerveld gaan we weer een hopelijk prachtige reis maken. De keuze voor Afrika was snel gemaakt. Onze eerste grote reis hebben wij in 2007 gemaakt naar Zuid-Afrika, Lesotho en Swaziland. Nadat Simon en Marja ons in kleurrijke verhalen hadden verteld over dit prachtige land stelden wij toen ons plan voor een reis naar Tanzania bij. En daar hebben we geen spijt van gehad. Afrika heeft ons hart gestolen. We hadden de smaak te pakken en er volgden reizen naar Sumatra, Java en Bali, naar Thailand (met Simon en Marja) en naar Costa Rica. We hadden alle vier de wens een om na Thailand weer samen een reis te maken. We kunnen nu een meer avontuurlijke reis ondernemen, zodat wij als ' oldies' een beetje op elkaar kunnen terugvallen als dat nodig mocht zijn.

Alle vier kozen we al snel weer voor Afrika en na een inspirerende ontmoeting met ene Bert op de vakantiebeurs hebben we een reis samengesteld, die nogal van de bekende highlights afwijkt. Serengeti, Ngorogoro zullen wij niet zien. Omdat het daar inmiddels een drukte van jewelste is en er veel verkeer is met gamedrives is hebben we gekozen voor het Zuid-Oosten, met o.a. tented camps in Selous. Er zijn daar nog nauwelijks toeristen en auto's maar het barst er van prachtige en unieke dieren.

Voor en na de safari's verblijven we op verschillende plaatsen op het kruideneiland Zanzibar. Vanuit Zanzibar reizen we met een dhow (piepklein zeilbootje) over de oceaan naar het vasteland. Het leek bij het samenstellen van de reis prachtig, maar nu de datum dichterbij komt krijg ik wel een beetje de bibbers... De terugreis naar Zanzibar gaat daarentegen ' veilig' en ' comfortabel' in een Cessna vanaf de lokale ' airstrip'.

En hopelijk... kunnen wij na onze tussenstop in Nairobi vanuit de tweemotorige Embraer nog een glimp van de Kilimanjaro opvangen. Ik ben zo blij dat ik definitief met die idiote vliegangst heb kunnen afrekenen. Het is te gemakkelijk om in je angst mee te gaan. Dank zij lieve stewardessen is het gelukt! Maar vooral omdat Fred het elke keer weer voor elkaar kreeg om mij als eerste te laten instappen (samen met de oudjes en invaliden) en bij de martelgang in het gangpad elke keer dichtbij was als mijn beenspieren mij in de steek lieten.

Het nieuwe jaar is gestart. Het aftellen is begonnen!